گردشگری و سلامت حلال

 
سازمان جهاني گردشگري (WTO) به طور خاص، گردشگري سلامت را چنين تعريف مي‌كند : استفاده از خدماتي كه به بهبود يا افزايش سلامتي و افزايش روحيه فرد (با استفاده از آب‌هاي معدني ، آب و هوا يا مداخلات پزشكي) منجر مي‌شود و در مكاني خارج از محل سكونت فرد – كه بيش از ۲۴ ساعت است – به طول مي‌انجامد.

مقوله‌ي گردشگري سلامت فراتر از گردشگري درماني است. آب‌هاي گرم و معدني و لجن درماني همراه با امكانات طبيعي نيز شامل مقوله‌ي گردشگري سلامت است. شعار جهاني توريسم سلامت، امكانات و خدمات در حد كشور‌هاي جهان اول يا پيشرفته و قيمت‌ها و هزينه‌ها در حد كشور‌هاي در حال توسعه و جهان سوم است.
صنعت گردشگري دامنه اي وسيع دارد و از بخش هاي متنوعي تشكيل شده است كه يكي از مهمترين بخش هاي صنعت گردشگري سلامت و توريسم درماني است.
امروزه وجود پتانسيل هاي عظيم تاريخي و حتي طبيعي در ايران اين كشور را به يكي از جذاب ترين مناطق گردشگري دنيا بدل كرده است.

اكثر افراد پزشكان ايراني را در دنيا قابل اعتماد دانستند و ورود اين گونه توريست ها را در ارتقاء سطح دانش پزشكان ايراني موثر دانستند و معتقد بودند كه اين امر به بهبود وضع درماني در شهر هاي مختلف كمك مي كند در واق مي توان گفت اين استعداد بالقوه دركادر پزشكي ما وجود دارد و مي توان با رونق توريسم پزشكي از خروج پزشكان ايراني جلوگيري كرد. درصد قابل توجهي از افراد ايران را مركزي با توانائي تبديل به قطب توريسم پزشكي در اغلب رشته ها مي دانند و مي توان با بالا بردن كارايي ها ايران را يكي از قطب هاي مهم پزشكي در منطقه تبديل كرد.